Prawdziwe historie z życia. Moja opowieść wigilijna

Mam syna, synową, wnuka i mieszkają w tym samym mieście co ja. Po śmierci męża nie widujemy się zbyt często, ale pamiętają o moich imieninach czy urodzinach, ostatecznie zadzwonią i złożą życzenia.

Dopóki żył mój mąż Ryszard co roku razem byliśmy w Wigilię. Dla mnie Święta to spotkanie całej rodziny przy wigilijnym stole, śpiewanie kolęd, uroczysta kolacja , tradycja.

Ale powiem szczerze, jakoś nie jestem kompatybilna ze swoją synową. Skąd u mnie taki język ? Na uniwersytecie trzeciego wieku uczę się obsługi komputera i Internetu. Jestem już całkiem dobra w te klocki ale nie mówię o tym synowi, bo mnie wyśmieje, osoba w moim wieku ma siedzieć w domu ew. pójść do kościoła na różaniec.

Od kiedy jestem sama nasze stosunki rodzinne się ochłodziły. Pamiętam, że mój małomówny z natury Rysiu powiedział kiedyś :

–Wiesz co Mysiu – tak mnie nazywał – oni by byli dla nas serdeczni i kochający, gdybyśmy raz w tygodniu sypnęli im zawsze jakimś groszem … Chyba miał rację ?

Moim zdaniem nie wychowaliśmy syna źle, zmienił się tak pod wpływem żony, snobki i egoistki. Wszystko u niej jest na pokaz i po wierzchu, imponują jej wyższe sfery, nawet nie chodzi, tylko „bywa”, jak to się krótko mówi u nas na Śląsku: „wyżej sro, niż dupa nosi”.

Nie byliśmy skąpymi rodzicami , dużo dołożyliśmy im do samochodu, z mojej inicjatywy pomagaliśmy spłacać kredyt na dom, ale gdy umarł mój Rysiek, jakoś zaczęli tracić mną zainteresowanie. Mam niską emeryturę i może się boją, że ich poproszę o pomoc?

W zeszłe Święta, jakiś tydzień przed nimi, syn oznajmił mi, że wyjeżdżają w góry do pensjonatu i wracają przed Sylwestrem, bo mają wykupiony bal w ekskluzywnej restauracji.

Zostawiają mi pieska, sunia Muszka mnie lubi i nie będę się czuła samotnie.

Oni muszą odetchnąć po pracowitym roku. Właściwie można to zrozumieć ale rozeźliło mnie późniejsze ich zachowanie.

W dzień przed Wigilią zadzwonił do drzwi mój wnuczek.

W jednej ręce trzymał psa na smyczy a w drugiej paczkę i torbę.

-Wesołych Świąt babciu – powiedział w drzwiach- Muszę lecieć bo rodzice w aucie czekają. Tu masz miskę Muszki i torebkę z pokarmem. Mama mówiła, że masz jej nie karmić tym co jesz, bo jeszcze piesek się struje. A tu masz paczkę świąteczną .No to lecę . Cześć .

Rzeczywiście syn i synowa siedzieli pod domem w samochodzie. Nawet z niego nie wyszli, nie pomachali mi ręką. Nie mogli wejść do mnie na chwilę, na 5 minut? Mieszkam na pierwszym piętrze.

Rozpakowałam tę ich paczkę i mnie cofnęło. Zestaw żywnościowy jak dla bezdomnego, mała szynka konserwowa, pasztetka w folii, 10 jajek, kostka masła, serek tylżycki …brakowało tylko paprykarza szczecińskiego i dwóch bułek. Dałam ją jakiemuś biedakowi grzebiącemu w śmietniku i do dziś nie wiem, czy to była świadoma złośliwość, czy głupota i brak wyczucia mojej synowej. Może aluzja do mojej niskiej emerytury?

W tym roku ja się im odwzajemnię. Jak?

 

Rysiu odchodząc, miał dla mnie niespodziankę .

Przekazał mi hasło i upoważnienie do konta, na którym odkładał od lat pieniądze na procent. Premie, nagrody, nawet wygraną w totka do której się nie przyznał:

-Musiałem tak robić w tajemnicy przed Tobą Mysiu, bo Ty masz dobre serce, wszystko oddasz młodym i na starość zostaniesz sama, bez środków do życia. Skończysz w przytułku.

Jest to całkiem spora kupka pieniędzy i teraz postanowiłam ją ruszyć, bo ile lat jeszcze pożyję, chyba już pora na obcinanie kuponów od życia. Miał rację mój Rysiu, w pierwszej chwili nawet chciałam im dać to wszystko, ale coś mnie tknęło. I teraz okazuje się, że zrobiłam dobrze.

Mam taki plan. Będę sobie dokładała do emerytury, bez szaleństwa ale i nie żałując. Nie jestem taka zacięta, może kupię wnukowi wypasiony tablet, ale tylko jemu.

A teraz jadę na wakacje do Egiptu, spędzę tam Święta i Nowy Rok, zawsze marzyłam żeby zobaczyć z bliska piramidy.

A im wyśle selfie, ja na tle Sfinksa z życzeniami Wesołych Świąt. Zobaczyć ich miny by było bezcenne!