Czy rządzą nami szaleńcy ?

crazy-joker-smile-favim_com-3044897

‘Chorzy u władzy’ – to tytuł książki Davida Owena, autora ponurej teorii, która mówi, że ci ludzie, którzy idą do władzy i sprawując tę władzę, okazują się skuteczni – często bywają umysłowo chorzy. Choroba to rządzenie im wręcz ułatwia!

owen_s

 

Ta książka to unikalne studium choroby szefów rządów państw w latach 1901-2007. Owen ukazał ich choroby fizyczne jak i psychiczne oraz ich wpływ na proces rządzenia i podejmowania decyzji.

Jak się okazuje chorzy przywódcy niejednokrotnie dopuszczali się nawet aktów szaleństwa. Autor skupił się tu szczególnie na tych przywódcach, którzy nie byli co prawda chorzy w tradycyjnym tego słowa znaczeniu ale cierpieli na tzw. „syndrom buty”, który mocno wpływał na ich działania.

Ten syndrom to upojenie władzą, nadmierne skupianie uwagi na własnym wizerunku, bezdyskusyjna wiara we własne opinie i pogarda dla rad innych. Owen twierdzi, że im dłużej polityk znajduje się u steru władzy, tym silniejsze są u niego objawy syndromu buty. Pojawia się u każdego przywódcy, ale zanika, gdy traci on władzę.

Zdaniem Owena ów „syndrom buty” to oznaka , że przywódca danego państwa jest chory psychicznie i może narobić wiele szkód w niewyobrażalnej skali. Nim powiemy więcej o niektórych postaciach wielkiej polityki, krótko o autorze.

lord-david-owen

David Anthony Llewellyn Owen (ur. 1938) to polityk brytyjski, z zawodu lekarz neurolog i psychiatra. Sprawował wysokie funkcje w brytyjskim rządzie, m.in. ministra marynarki wojennej, zdrowia, spraw zagranicznych.

Od 1992 r. nosi tytuł barona i jest członkiem Izby Lordów. Jest więc dobrze poinformowany, wiele widział,  zna wiele tajemnic głów państw. Co np. pisze o b. prezydencie USA Richardzie Nixonie:

81edd2e6b090f5c00fc92588e98cdd95

Co zgubiło Nixona? Szaleństwo, buta czy alkohol?

Nie ma wątpliwości, że po reelekcji w jego zachowaniu ujawniły się cechy charakterystyczne dla syndromu buty.

Z pewnością byli i tacy, którzy powątpiewali, czy prezydent pozostawał przy zdrowych zmysłach podczas ostatnich 18 miesięcy urzędowania, Senator Barry Goldwater zanotował:

„Mam powody przypuszczać, że w Białym Domu jest coś nie w porządku z jasnością umysłu”.

Sekretarz obrony James Schlesinger, polityk o wyjątkowo trzeźwym osądzie, przestrzegł Komitet Szefów Sztabów przed realizacją decyzji militarnych prezydenta, póki nie zaaprobuje ich cała piątka członków.

Stan psychiczny prezydenta tak bardzo niepokoił sekretarza obrony, że zażądał, by na mocy ustawy o bezpieczeństwie narodowym wszystkie rozkazy Nixona kierować najpierw do jego biura.

Pojawiły się wieści, że Nixon znalazł się na skraju załamania nerwowego i często się upija. Doświadczeni psychiatrzy uznali to po latach za alkoholizm.

Admirał Elmo Zumwalt, szef operacji morskich, spotkał się z prezydentem Nixonem w Białym Domu.

This file photo shows former US President Richard Nixon(R) as he gestures while being wired for a microphone by an NBC technician 09 April 1988 in Washington,DC before the start of the taping of the television show "Meet the Press". It was the first appearance of Nixon on the show since 1968. When Nixon was asked about the current political campaign, he called Jesse Jackson "a poet" and Michael Dukakis "a word processor". AFP PHOTO/Jerome DELAY / AFP PHOTO / JEROME DELAY

„Choć nie był »całkowicie skuty« […], urządził przerażające widowisko. Zobaczyliśmy człowieka tak napompowanego adrenaliną, że znalazł się na krawędzi szaleństwa.

Odniosłem wrażenie, że nie potrafi prowadzić rozumnej rozmowy, a tym bardziej rozsądnie kierować krajem uwikłanym w wiele skomplikowanych spraw, zaangażowanym w dziesiątki ryzykownych przedsięwzięć”.

file_czerwony-guzik

 

Nixon, został wybrany przez naród, bo obiecał zakończyć amerykańskie zaangażowanie w Wietnamie i starał się osiągnąć ten cel za pomocą wszelkich możliwych środków.

Jedyną jego taktyką była „teoria szaleńca”, która miała przekonać władze Wietnamu Północnego o tym, że nowy prezydent Stanów Zjednoczonych jest szalony i gotowy użyć każdej broni, by wygrać tę wojnę.

Ale Nixon rozważał na serio atak na Wietnam Północny z użyciem broni atomowej.

 

David Iwen, polityk i lekarz psychiatra stawia diagnozę : stabilność umysłu niektórych przywódców uległa poważnemu zachwianiu. Stali się bardziej aroganccy, nadmiernie pewni siebie, lekkomyślni, często dochodzi u nich wręcz do urojeń związanych z osobistą nieomylnością i poczuciem zwolnienia od odpowiedzialności politycznej.

Owen radzi więc, aby wdrożono nowe procedury postępowania w przypadku choroby głów państw, wzmocniono siłę ONZ i usuwano despotów, których zachowanie stanowi poważne zagrożenie dla świata.

dyktator640x360