Basiolka, Basiorzyca, Basiula, Basia, Barbórka …
| Kultowe imię , każdy z nas ma w rodzinie, wśród znajomych co najmniej jedną taką Barbarellę – jest to bowiem jedno z najpopularniejszych imion kobiecych na świecie ! W Polsce Basia pojawiła się w źródłach i kronikach w połowie wieku XIV , z końca XV znamy też formę Barbora, w dokumencie księcia oświęcimskiego i Zatorskiego Janusza.Stąd chyba wzięła się popularna na Śląsku Barbórka, w żadnym wypadku nie Barburka!  Zdrobniała forma Barbarka znana jest od 1445 roku.Ogromną popularność zdobyła pod koniec XIX i na początku XX w. Zdecydowało o tym z pewnością imię bohaterki „Pana Wołodyjowskiego”. To imię szczególnie upodobali sobie pisarze – Henryk Sienkiewicz, Maria Dąbrowska, Czesław Miłosz nazywali tak bohaterki swoich słynnych powieści. I co najbardziej ciekawe – Barbara jako jedyne imię jest wymieniona w naszym hymnie narodowym: „mówił ojciec do swej Basi”. Może Matka Polka mogłaby mieć właśnie na imię Barbara? Jaka jest ? To wybuchowa kobieta , wedle legendy zginęła męczeńską śmiercią z ręki rodzonego ojca, ale od razu zginął on od pioruna. Dlatego za patronkę wzięli Barbarę wszyscy ci, którzy mieli do czynienia z hukiem i eksplozjami, a więc kamieniarze i górnicy, hutnicy i artylerzyści, a także marynarze i producenci prochu. Wszyscy zagrożeni też nagłą śmiercią. Co prawda ostatnio kościół wykreślił św. Barbarę z listy świętych historycznych, czyli tych, którzy niewątpliwie istnieli, ale nie umniejszyło to w żaden sposób jej popularności. Jeśli zdecydujemy się nadać swej córce to imię , wiedzmy iż liczba imienia Barbara równa się dwa.
Barbary podobno dobrze gotują ..
Dwójka oznacza z jednej strony, zgodę i współdziałanie, ale z drugiej strony to, co dzikie i nieujarzmione, siły dziewiczej przyrody. Od cywilizowanego środowiska wolą wędrówki po polach i lasach, mgły, poranne chłody, dotyk ziemi pod bosą stopą, ich żywiołem jest także woda.
Silny jest u nich instynkt rodzinny i rodowa solidarność. W seksie są drapieżne i niewinne, doświadczone i skromne… Dominujące i uległe .. To typowe kobiety-dzieci, kobiety-kwiaty, które niepokoją, zachwycają, doprowadzają do rozpaczy adoratorów, aż do dnia, gdy trafią na mężczyznę-ojca, który nie cofnie się przed klapsami i wytresuje je, ale na jak długo? „Kto sieje tatarkę, ma żonę Barbarkę i krowami orze, nie pytaj, czy zdrów, ale czy żyjesz nieboże?” „Wyszedł, jak Barbara na Trynach. Kiedy na św. Barbarę błoto, będzie zima jak złoto” „Gdy w świętą Barbarę gęś chodzi po lodzie, to Boże Narodzenie będzie po wodzie” „Od świętej Barbary noce się urwały” „Barbara święta o górnikach pamięta” „Ja mam Basię, a wam zasię”
|
